Insulinooporność – droga do Cukrzycy typu 2 i 3 czyli choroby Alzheimer’a

Na czym polega insulinooporność (IO), co ją powoduje? Tu toczą się spory. Czy to kwestia węglowodanów, tłuszczy czy może ich nieodpowiedniego połączenia?

Insulina to peptydowy hormon anaboliczny, odpowiedzialny głównie za magazynowanie energii. Jeśli spożywamy za dużo kalorii w stosunku do naszego stylu życia organizm będzie magazynował w nadmiarze. W postaci glikogenu wątrobowego i mięśniowego, triglicerydów w adipocytach czy komórkach mięśniowych. Jednak jak magazyny są pełne coraz trudniej efektywnie zarządzać gospodarką energetyczną. Tu zaczyna się problem. Trzustka produkuje coraz więcej insuliny, ale komórki są pełne i insulina przestaje spełniać swoje funkcje należycie. Oporność na insulinę staje się faktem.

 

Co powinno nas niepokoić?

– uczucie senności po posiłku
– ochota na słodkie po posiłku
– wieczny głód
– niepohamowany apetyt na słodkie, niemożliwy do zaspokojenia
– częste oddawanie moczu
– nadwaga
– obwód talii większy niż obwód bioder
– słaba jakość snu, budzenie się zmęczonym niezależnie od ilości godzin snu

Jeśli większość objawów jest nam znanych warto wybrać się do lekarza w celu otrzymania skierowania na potrzebne badania.

 

Jak sobie z tym poradzić?

Sen, odżywianie i aktywność fizyczna są kluczowe. O tym jak sen wpływa jest osobny artykuł na stronie, zapraszam do zapoznania się z nim – „Bez solidnego fundamentu wszystko runie. Sen.”

  • Znajdź swoją tolerancję na węglowodany. Jeśli w posiłku jest X g węglowodanów i czujesz senność po, następnym razem zjedz 80% X g. Jeśli po ilości X g węglowodanów czujesz się dobrze to znaczy, że Twój organizm potrafi sobie z tym poradzić.
  • Białko, błonnik i tłuszcze spowalniają absorpcję węglowodanów, czyli obniżają indeks, ładunek glikemiczny posiłku.
  • Unikaj cukrów prostych, szczególnie w formie płynnej. Picie wody to podstawa.
  • Staraj się unikać większych ilości węglowodanów przed snem. Przy zaburzonej gospodarce insuliny powinno to sprzyjać lepszej jakości snu.
  • Jedz jak pojawi się pierwszy głód. Nie zwlekaj też za bardzo, aby nie dopuścić do sytuacji gdzie głód będzie nie do okiełznania.
  • Komponuj posiłki z naturalnych produktów, o niskim stopniu przetworzenia.
  • Higiena jedzenia. Spożywaj posiłki powoli, w spokoju, przeżuwając dokładnie. Jedzenie podczas oglądania telewizji, komputera nie wpływa dobrze na apetyt, ani na wybory żywieniowe.
  • Łączenie dużych ilości węglowodanów z dużą ilością tłuszczu, szczególnie nasyconych KT, w jednym posiłku może jeszcze bardziej upośledzać działanie insuliny. Pizza przy IO nie jest dobrym rozwiązaniem.
  •  

    Aktywność fizyczna

    Odgrywa ważną rolę w zwiększaniu wrażliwości insulinowej. Powinna być dobrana indywidualnie pod nasze możliwości i aktualną kondycję fizyczną. Treningi preferowane to oporowe, interwałowe pozwalają nam użyć glikogenu mięśniowego, triglicerydów jako energii co ułatwi insulinie wykonywanie swoich zadań. Aktywność przy codziennych czynnościach często jest niedoceniana. Spacery, przebywanie na świeżym powietrzu będzie wpływało pozytywnie na nas. Nawet podczas prac domowych przyspieszamy nasz metabolizm. Odkurzać można nawet codziennie.

     

    Bibiografia

    • Insulin resistance increases risk for Alzheimer’s disease, study finds. Iowa State University, July 27, 2015
    • The role of insulin resistance in the pathogenesis of Alzheimer’s disease: implications for treatment. CNS Drugs. 2003
    • Dementia, diabetes, Alzheimer’s disease, and insulin resistance in the brain: progress, dilemmas, new opportunities, and a hypothesis to tackle intersecting epidemics. J Alzheimers Dis. 2011

    Dodaj komentarz

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *