Cukrzyca

Poziom glukozy jest kluczowym parametrem, który determinuje ryzyko powstania powikłań.

Rola genomu nie jest bez znaczenia, np. posiadanie allelu -1504C lub 5466C w części promotorowej genu PKC-beta1 może nas predysponować do zaburzeń pracy nerek (nefropatii).
Dlatego niektórzy będą bardziej podatni do powstania powikłań.  Jednak to przede wszystkim poziom glukozy we krwi będzie czynnikiem uruchamiającym procesy patologiczne.
Kontroluj to co możesz – poziom glikemii jest w Twoich rękach.

 

Sporna kwestia – jaki poziom glukozy we krwi jest prawidłowy?

Fizjologiczne wartości glikemii u zdrowych osób:

– poziom na czczo do 100 mg/dl (5,5 mmol/l)

– po posiłku nie powinien przekraczać 140 mg/dl (7,7 mmol/)

– nie powinien być niżej niż 70 mg/dl (3,8 mmol/)

 

Dodatkowo poziom średniego poziomu glukozy we krwi w ostatnich ok. 90 dniach jest parametrem bardzo przydatnym w celu oceny kontrolowania poziomu glikemii – hemoglobina glikowana HbA1c.

Pytanie czy cukrzyca powoduje komplikacje czy nieprawidłowe wartości glukozy we krwi?
Jeśli spojrzymy na cukrzycową chorobę nerek największe ryzyko występuje wśród osób z wyższym poziomem glukozy we krwi:
– u osób z poziom HbA1c 7,1% ryzyko zaburzenia pracy nerek (makroalbuminurii) wynosił 2,1%

– u osób z HbA1c  8,5% ujawniło się u 16,6%

 

Nadmiar glukozy we krwi będzie powodował zaburzenia w łańcuchu oddechowym, co prowadzi do nadprodukcji anionorodnika ponadtlenkowego, który początkuje całą kaskadę niekorzystnych zdarzeń. Zwieńczeniem czego jest powstanie rodnika hydroksylowego, który jest najbardziej cytotoksyczną reaktywną formą tlenu (RFT, eng. ROS).

 

Kolejne negatywne działanie to utlenianie tlenku azotu (NO) przez anionorodnik ponadtlenkowy. W konsekwencji prowadzi to do czynnościowego niedoboru NO. Jednocześnie glukoza przedostaje się do komórek śródbłonka w sposób niezależny od insuliny. Komórki śródbłonka produkują tlenek azotu, który jest odpowiedzialny za rozszerzanie światła naczyń krwionośnych, zachowanie odpowiedniej elastyczności. Niedobór NO jest jedną z przyczyn np. nadciśnienie, dysfunkcji seksualnych.
W celu lepszej kontroli glikemii we krwi:

  • Monitoruj spożycie kalorii.
  • Miej świadomości ile spożywasz poszczególnych makroskładników ( białko, węglowodany, tłuszcze).
  • Znaj swój przelicznik jednostek insuliny na wymienniki zarówno węglowodanowe i białkowe-tłuszczowe.
  • Zapisuj, twórz obszerną bazę danych glikemii i podawanych jednostek insuliny. Pozwoli to lepiej dobierać dawki insuliny i kontrolować poziom glukozy we krwi
  • Prawidłowa masa ciała jest kluczowa dla dobrej wrażliwości insulinowej i długofalowego zdrowia
  • Aktywność fizyczna jest świetnym „lekiem” prozdrowotnym (spacer jest często niedoceniany)
  • Odwodnienie i/lub niewyspanie potrafi znacznie utrudnić kontrolę glikemii, podobnie jak przeziębienie, choroba
  • Zawsze miej coś ze sobą na wypadek spadku cukru we krwi (hipoglikemii)
  • Najważniejsze – spożywaj produkty o niskim stopniu przetworzenia, wysoko odżywcze

 

Piśmiennictwo:

  1. Brownlee M. Biochemistry and molecular cell biology of diabetic complication. Nature 2001
  2. Nishikawa T, Edelstein D, Du XL i wsp. Normalizing mitochondrial superoxide production blocks three pathways of hyperglyceamic damage. Nature 2000
  3. Piscitelli P1, Viazzi F2, Fioretto P i wsp. Predictors of chronic kidney disease in type 1 diabetes: a longitudinal study from the AMD Annals initiative. Sci Rep.2017
  4. Reinchard P, Nilsson BY, Rosenqvist U. The effect of long-term intensified insulin treatment on the development of microvascular complications of diabetes mellitus. N Engl J Med.1993
  5. Variation of Interstitial Glucose Measurements Assessed by Continuous Glucose Monitors in Healthy, Nondiabetic Individuals. Diabetes Care 2010

 

 

 

 

 

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *